Filipino:" Wikang Mapagpalaya"
Sa bawat panahon, ang wikang Filipino ay nagpapakita ng kakayahan nitong magpalaya—hindi lamang sa pisikal na aspeto kundi pati na rin sa mental at kultural na kalayaan. Sa pamamagitan ng wika, naipapahayag natin ang ating mga saloobin at damdamin, na siyang nagiging simula ng mas malalim na pag-unawa at pagkakaisa. Ito rin ang nagbibigay-daan upang makilala natin ang ating identidad bilang isang bansa, na pinagsama-sama ng iisang wika sa kabila ng pagkakaiba-iba ng ating mga rehiyon at kultura.
Ang wikang Filipino ay mapagpalaya sapagkat binibigyan nito ng kapangyarihan ang bawat Pilipino na ipahayag ang kanyang sarili. Sa pamamagitan ng wika, nagkakaroon tayo ng pagkakataon na makilahok sa mga diskurso at talakayan na may kinalaman sa ating lipunan. Nakapaglulunsad tayo ng mga kilusan, nagagabayan ang mga mamamayan, at nakapagpapaabot ng mensahe sa mas malawak na publiko. Ang ating wika ay hindi lamang kasangkapan ng komunikasyon, kundi ito rin ay isang sandata sa pagtataguyod ng katarungan at karapatan.
Bukod pa rito, ang wikang Filipino ay nagiging simbolo ng ating kalayaan bilang isang malayang bansa. Sa tuwing ginagamit natin ito sa mga opisyal na talakayan, sa edukasyon, at sa iba’t ibang larangan, pinatutunayan natin ang ating kakayahan na mamuno at magdesisyon para sa ating kinabukasan. Sa ganitong paraan, ang wika ay nagiging mapagpalaya dahil ito ay nagpapatibay sa ating soberanya bilang isang malayang estado.
Sa huli, mahalagang bigyang-diin na ang wikang Filipino ay hindi lamang isang simpleng instrumento ng komunikasyon, kundi isa itong makapangyarihang kasangkapan ng kalayaan. Sa pamamagitan ng pagpapahalaga at masigasig na paggamit nito, hindi lamang natin napapanatili ang ating kultura at kasaysayan, kundi pinalalakas din natin ang ating kakayahan na maging malaya—sa isip, sa salita, at sa gawa. Ang wikang Filipino ay tunay na wikang Mapagpalay.